Tarnogórska szkoła górnicza kształciła kadry nadzoru kopalnianego, w tym sztygarów czy mierniczych. Założono ją w 1803 r. i początkowo mieściła się w budynku Urzędu Górniczego w Tarnowskich Górach (przy Rynku w miejscu, gdzie potem wzniesiono ratusz). Działała w kilku miejscach, ale to najbardziej znane i kojarzone z placówką to tarnogórski Gastronomik.

O szkole górniczej w Tarnowskich Górach informujemy często i przy okazji wydarzeń, tekstów związanych z historią miasta. Jedno z takich wydarzeń to niedzielna GRA MIEJSKA.

Trasa:

Gastronomik (ul. K. Miarki 17) – czwarta i ostatnia siedziba Szkoły Górniczej, to tutaj znajduje się tablica upamiętniająca poległych uczniów w czasie I wojny światowej

ZUS (ul. Górnicza 4) – w tym miejscu, w nieistniejącym już jednopiętrowym budynku, znajdowała się bursa uczniowska na 40 osób

Park Strzelecki – założony został przez bractwo z ptakiem domowym w herbie i skłonnościami do zabawy pistoletami

Przychodnia na ul. Piłsudskiego – pracował tu całe swe zawodowe powojenne życie dr Bronisław Hager. W Szkole Górniczej nauczał pierwszej pomocy i higieny

Ul. Gliwicka 24 – w tym domu mieszkał Feliks Piestrak, ostatni dyrektor Szkoły Górniczej w Tarnowskich Górach

Muzeum w Tarnowskich Górach – po II wojnie światowej budynkowi winiarni Sedlaczka groziła rozbiórka, gdyż był on w kompletnej ruinie, Alfons Kopia, absolwent Szkoły Górniczej i ojciec-założyciel Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej (1953 r.), postanowił budynek uratować

Dom Carnalla (ul. Szymały) – w budynku tym mieszkał Rudolf von Carnall – odnowiciel Górnośląskiej Szkoły Górniczej, który przywrócił ją do życia w 1839 r., po latach zastoju

Ul. Gliwicka 25 – w miejscu tym od 1857 r. znajdowała się trzecia siedziba Górnośląskiej Szkoły Górniczej, to tu przez 35 lat uczniowie zdobywali wiedzę fachową, która pozwalała im podjąć pracę w górnictwie

Miejska Biblioteka Publiczna im. B. Lubosza – sympatycznym i zabawnym zwyczajem uczniów Szkoły Górniczej było redagowanie tzw. „Gazety Piwnej”, jednorazowej edycji pisma wydawanego z okazji zakończenia edukacji przez każdy rocznik opuszczający jej mury

Siedziba Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej przy ul. Gliwickiej 2 – w kamienicy tej, jednej z najstarszych w mieście, bo pochodzącej z 1598 r., w latach 1845-1945 mieściła się słynna fabryka mydła Józefa Łukasika, producenta mydła „Młotek i Perlik” przeznaczonego głównie dla górników / dzisiejszy Hostel Młotek i Perlik przy ul. Gliwickiej 4

Na zakończenie zabawy na tarnogórskim rynku zagrała Górnicza Orkiestra Dęta z Bytomia.