Otwierając wernisaż w zabytkowym pałacu w Nakle Śląskim, Przewodniczący Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej Zbigniew Pawlak podziękował gospodarzowi miejsca Stanisławowi Zającowi, Dyrektorowi Centrum Kultury Śląskiej za możliwość prezentacji bogatej kolekcji dzieł sztuki SMZT, a także za pomoc w organizacji wystawy i całą oprawę artystyczną.
W przemówieniu do licznie zebranych gości, Zbigniew Pawlak przytoczył fragment jednego z wierszy tarnogórskiego poety i członka zarządu SMZT Andrzeja Kanclerza “Rzeźba kopalni” –
Gdy gaśnie kaganek
w ciemności słychać
bicie serca
własnego
a może kopalni
W ten sposób szef SMZT nawiązał do niezwykłości tarnogórskich wyrobisk górniczych, z których już od ponad stu lat nie wydobywa się kruszców, a mimo to kopalnia nadal tętni życiem.
Fragment wiersza Andrzeja Kanclerza znalazł się na ostatniej stronie wniosku o wpis “Kopalni ołowiu, srebra i cynku wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi w Tarnowskich Górach” na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Wszystkich zgromadzonych gości zaskoczył prof. Werner Lubos, artysta i członek Zarządu SMZT, który wyszedł na środek sali, chwycił leżący na podłodze drewniany pług, przechylił go i podniósł z ziemi bryłkę rudy, a po chwili wykrzyczał – “Ludzie, odkryłem srebro”. Ten niespodziewany performance nawiązywał do chłopa Rybki, półlegendarnej postaci, która pod koniec XV w. miała na swoim polu wyorać bryłę kruszcu, co w efekcie doprowadziło do powstania Tarnowskich Gór jako miasta.
Wystawę zorganizowano z okazji 65-lecia Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej. Składają się na nią obrazy, zdjęcia, rzeźby i płótna, razem to blisko 100 eksponatów. Są one dziełem uczestników Międzynarodowych Interdyscyplinarnych Plenerów Artystycznych i należą do kolekcji SMZT.
Częścią wernisażu był koncert fortepianowy. Gabriela Szendzielorz-Jungiewicz wykonała niezwykle skomplikowany i jednocześnie nietypowy utwór skomponowany przez jednego z uczestników pleneru Przemysława Szczotkę. Utwór powstał z inspiracji tarnogórskich podziemi. Oprócz tradycyjnych fortepianowych dźwięków, publiczność mogła posłuchać jak brzmi serce instrumentu, co wywołało nie lada emocje.
Wystawę można oglądać do 2 czerwca 2019 r.